Zondag 29 juni 2014 

De dag begon aanvankelijk regenachtig. Eerst slapen we eens uit, met uitzondering van Aart, die om 8:00 uur al een wandeling gaat maken. We vertrekken om 10:30 uur richting Gryt, een heel klein plaatsje, met een klein haventje, wat een eindje een fjord in ligt. We arriveren ca. 15:00 uur. De afstand bedroeg 18 mijl. De enige voorziening die er is, is een toilet. Deze hangt boven een gat in de grond en heeft geen spoeling. Toch is deze erg schoon. Een havenmeester hebben ze hier niet en je ligt er gratis. Als er ergens rust heerst, is het hier wel.

 Maandag 30 juni 2014 

Aangezien er geen voorzieningen zijn, hoeven we niet naar de bakker of de douches. Na het ontbijt lopen Aart en Guus naar de andere kant van het schiereiland, zo'n 3 km verderop, door bossen en over mooie paadjes. Daar is ook een jachthaventje, waar er open wifi is. Hier kunnen we een ticket online boeken, voor de doortocht van het Göta- en Trolhättekanaal. Online boeken levert 5% korting op. Op een bedrag van € 885,-- toch best de moeite waard.

Om 13:40 uur maken we los van de steiger en varen weg, in de zon. Onder lichte bewolking varen we door de scheren naar het 10 mijl verderop gelegen eiland Hasselön, waarop ook het plaatsje Harstena ligt. Wij gaan echter een nabij gelegen vrij diepe lagune in, waar we met hekanker achterop en aan de voorzijde aan een rots liggen, de Zweedse manier dus.

Hier wanen we ons in de  echt vrije natuur. Ook hier is de enige voorziening een toilet. Wel een merkwaardige; het beschikt over 2 closetpotten naast elkaar in één hokje.

Dinsdag 1 juli 2014 

Om 8:30 uur worden we wakker van fel zonlicht. De omgeving is adembenemend, de watertemperatuur gelukkig niet; waarschijnlijk door het stilstaande water in de lagune, is dit water lekker van temperatuur. Terwijl Jan en Aart het ontbijt voorbereiden, gaat Guus een stukje zwemmen.

Rond 10:00 uur vertrekken we. Vandaag varen we, weer steeds slingerend door het scherengebied naar Stegeborg, dicht bij de ingang van het Götakanaal. Na enkele dagen zonder elektra en douche, gaan we hier de accu laden en uitgebreid douchen. De afstand bedraagt 24 mijl. Door zeer wisselende koersen, vaak bochten van 90 graden, kunnen we pas na enkele uren de zeilen hijsen. Als we aankomen gaat het wat regenen. Bij de havenmeester horen we dat we hier geen vers brood kunnen kopen. Voor morgenochtend zullen we dus iets anders moeten verzinnen.

Woensdag 2 juli 2014 

Vandaag is voor Jan en Aart de laatste vaardag; morgen vliegen ze weer terug naar huis. We varen vandaag van Stegeborg, zo'n 6 mijl naar Mem, waar de ingang van het Götakanaal is.

De toegang geschiedt door een sluis. In Zweden schutten ze op een andere manier dan in Nederland. Je krijgt hier door het sluispersoneel instructie. De bedoeling is, dat er een persoon vòòr invaren van de sluis, met de lijnen in de hand aan de kant stapt. Deze loopt mee, terwijl de boot de sluis invaart. De achterlandvast wordt aan de bovenzijde van de sluisrand belegd, de voorlandvast aan de sluisrand, wat naar voor gericht. De voorlandvast is zodanig lang, dat deze aan boord door het gangboord naar achter wordt geleid en daar op de schootlier wordt gezet. Tijdens het stijgen van het water, draait de persoon in de boot aan de lier om de voorlandvast strak te houden, de achterlandvast blijft gefixeerd. Daardoor schuift de hele boot zo'n 4 meter naar voren. Met afmeren moet je daar dus rekening mee houden, zeker de voorste boot in de sluis. Het zijn overigens kleine sluizen, er passen maar 3 of 4 jachten in. De eerste sluis doen de sluismeesters het rustig aan, de volgende zullen volgens de gehoorde verhalen heel wat onstuimiger gaan. Het sluispersoneel bestaat hoofzakelijk uit jonge meiden; werkstudenten. 

We varen door naar Söderköping, vanwaar Jan en Aart morgen de bus naar het treinstation in Norrköping zullen nemen, op de trein stappen naar Kopenhagen en vervolgens naar huis vliegen. Söderköping (spreek uit: seudersjupping) is een druk maar gezellig toeristisch plaatsje, waar het sluisje de enige attractie is. Daarnaast wandelen alle toeristen langs de andere bezienswaardigheid: de bootjes die hier liggen. We maken dus deel uit van het decor. Dat decor is echter schitterend; het kanaal ligt tegen een steile rotswand, waartegen je met trapjes op kunt klimmen en waar een mooie wandelroute van 5 km begint.

Donderdag 3 juli 2014 

Om 8:40 vertrekken Jan en Aart naar huis. Ik ga de boot herinrichten en zowel van binnen als van buiten geheel schoonmaken, zodat Marian morgen een schone en opgeruimde boot aantreft. 

Het Götakanaal, waarop we nu een paar weken gaan varen, loopt van Mem (onder Stockholm, dwars door Zweden naar Göteborg en bestaat eigenlijk uit een aantal meren en meertjes (de grootste is 6x het IJsselmeer), zoals Vättern, Vänern, Roxen, etc. die onderling door kanalen zijn verbonden. De totale lengte bedraagt 190 km en er zijn 58 sluizen, waarvan een aantal meertrapssluizen, zelfs een met 7 trappen. Na het Vänern gaat het kanaal over in het Trollhättekanaal, dat 82 km lang is en 6 sluizen bevat. De grootste hoogte is 92 meter boven de zeespiegel en het hoogst bevaarbare water van Europa.

Het kanaal is op veel plaatsen zeer smal, zodat je bij een tegenligger heel wat uit de kast moet halen om een aanvaring te vermijden. Ook varen er een paar passagiersschepen van Stockholm naar Göteborg vice versa, waaronder de beroemde Diana, die een prominente rol speelt in een aantal boeken en films, waaronder "De vrouw in het Götakanaal" van Sjöwall en Walöö. Toevallig meert de Diana vandaag naast ons af. Het kanaal is grotendeels met de hand gegraven tussen 1810 en 1832 door 58.000 soldaten.  

Vrijdag 4 juli 2014 

Marian vertrekt vandaag van huis, om naar Stockholm te vliegen. Ik haal haar daar om 21:00 op vliegveld Arlanda op. Ik heb een auto gehuurd in Norrköping en ben van daar uit eerst naar Stockholm gereden, om dat eens uitgebreid te bezoeken. Stockholm is op 3 eilanden gebouwd, die onderling door een groot aantal bruggen zijn verbonden. Doordat in de tweede wereldoorlog Zweden niet is aangevallen, is de stad geheel authentiek gebleven; het beschikt over bijzonder veel mooie historische gebouwen. Daarnaast is het een trendy stad, waar zien en gezien worden een grote rol speelt. Het is weer een warme en zonnige dag en dan komt deze stad goed tot zijn recht. Waterpartijen door heel de stad, bruggen, straatartiesten, heel veel slenterende mensen, veel winkels en horeca. Dit alles maakt het tot een waar genoegen, hoewel ik helemaal niet zo'n stadsliefhebber ben.

Uiteindelijk rijd ik door naar het 40 km verder gelegen Arlanda, waar Marian arriveert.Een fijn moment om elkaar na 6 weken weer in de armen te sluiten. Met de gehuurde Mecedes C200 (meevallertje i.p.v. de gereserveerde A-klasse) rijden we in 2 uur naar Söderköping, waar we rond 24:00 uur aankomen.

Zaterdag 5 juli 2014 

Nu pas ziet Marian het plaatsje Söderköping. Toen we gisteravond arriveerden was het nagenoeg donker, het was overigens op de terrasjes nog redelijk druk. We hebben gisteravond onder het genot van een koude witte wijn nog uitgebreid bijgepraat. Ik had donderdag grotendeels besteed om de boot schoon en netjes te maken, opnieuw in te richten etc., maar Marian heeft alles toch nog maar eens overgedaan; het was toch niet geheel naar de zin, terwijl ik de auto naar de verhuurder terugbracht. Vandaag zou een warme zonnige dag worden, zodat we over het langs het kanaal gelegen fietspad naar Mem zijn gefietst, zodat Marian de schutprocedure kon aanschouwen. Terug in het dorp zagen we dat bij het ijsrestaurant, waar uitsluitend ijs wordt geserveerd, een dubbele rij van 50 meter stond, zelfs met een dranghek; de Zweden zijn echte ijsliefhebbers. 's-Avonds in de kuip gebarbecued en daarna op de Ipad de kwartfinale WK voetbal gekeken Nederland tegen Costa Rica. Voor Marian een heerlijk relaxed begin van een 2 maanden durende vakantie. Verder is het nog vermeldenswaard, dat we vandaag de 1.000-ste  bezoeker van de website hebben gehad!