Zondag 27 juli 2014 

We hebben gisteren besloten, dat we deze zondagmiddag weer verder varen. Göteborg is toch we een heel erg drukke bedoening. We zijn inmiddels zo aan rust en natuurschoon gewend, dat we dit weer wel genoeg vinden, hoe mooi de stad ook is. We bezoeken 's-morgens nog een mooi park, met prachtige tuinen en rosarium. Fietsen nog eens door de hele stad en gaan verder, na eerst nog een renovatieset voor de toiletpomp te hebben gekocht; de closetpot staat geregeld halfvol water en dat is niet de bedoeling. Gaan we een dezer dagen eens aanpakken. We varen door een stukje industrieel havengedeelte en buigen dan af naar het zuiden, voor het eerst dit jaar door de scheren van de westelijke Oostzee. Vergeleken met die aan de Baltische kant, zijn ze ruiger en kaler; door de overwegend westelijke winden, hebben planten en bomen het hier wat moeilijker om zich te vestigen.

We gaan 8 mijl verderop naar de jacht- en vissershaven van Fiskebäck. Deze staat niet in het boekje van de Gasthamn en blijkt niet te zijn voorbereid op ontvangen van passanten, hoewel het toch een vrij grote haven is. We horen van op de boten aanwezige mensen, dat we wel op de kop van een steiger kunnen liggen en dat hier geen havenkantoor, havenmeester, etc. is en liggeld voor passanten daar doen ze niet aan. Wel is er stroom en water. (douches zijn er overigens ook niet). Het is weer drukkend heet en Marian gaat eerst eens even zwemmen in het schone en hier weer zoute water. We gaan de planning zodanig opzetten, dat we volgend weekend in Kopenhagen zijn. Voor woensdag en donderdag a.s. wordt harde ZW wind voorspeld, dus de nog resterende 135 mijl verdelen we over de overblijvende dagen.

Maandag 28 juli 2014 

Omdat we voor vandaag een traject van 41 mijl op het programma hebben staan, zetten we de wekker op 7:00 uur. Om 8:00 uur vertrekken we naar Varberg. Het is volledig windstil. De eerste helft gaan we nog door de scheren en daarna zitten we in het Kattegat. Wat landschappelijk schoon betreft, waren we de laatste weken heel erg verwend en hoewel het hier ook mooi is, haalt dat bij lange na niet de schoonheid die we nu inmiddels gewoon waren. De gehele dag hebben we de paravaan achter de boot, we zitten tenslotte nu weer op zout water, dus een zooitje makrelen zou wel lekker zijn. Of het nu ligt aan de boot, aan de hengel, aan Guus of wat dan ook, we vangen helemaal niets. Marian is er van overtuigd dat het aan Guus ligt, die denkt er uiteraard zelf heel anders over. Na de helft van de tocht te hebben gemotord, steekt een wind op van NW3, zodat we pal voor de wind kunnen zeilen. Om 16:30 arriveren we in het toeristische haventje Getteron van Varberg aan de Zweedse westkust. Na het avondeten gaat Guus op de kop van de pier weer om een maaltje vis met zijn hengel, maar dat wordt morgen weer vasten!

Dinsdag 29 juli 2014

We hebben dolfijnen bij de boot gehad! Weer een mooie belevenis vandaag. We vertrokken om 8:00 uur voor de 43 mijl lange tocht naar Torekov, een toeristisch plaatsje aan de Zweedse westkust. Omdat er de eerste paar uur geen wind was, op de motor en daarna met bakstagwind onder zeil. De snelheid lag zo rond de 5 knopen. Guus had de hengel met paravaan weer uit, hardnekkig proberend makrelen te vangen. Opeens verscheen er een dolfijn naast de boot, Marian gaf een gil van enthousiasme en de dolfijn maakte gelijk een haakse bocht. Na enkele minuten kwamen er twee met een bloedgang langs achter naar de boot toe en kwam langszij, deze verdwenen ook weer en nog een paar minuten verder hadden we er 3. Een dook geregeld schuin onder de boot door. Guus had inmiddels snel zijn hengel binnengehaald, om te voorkomen, dat de dolfijnen in de haken bleven hangen, of erger nog; als er een makreel aan zou zitten, ze deze zouden opeten en zodoende zelf aan de hengel zouden zitten. Na een aantal minuten waren ze ook weer verdwenen. In het glasheldere water waren ze zeer goed zichtbaar, met hun witte zij- en onderkanten. Helaas lukte het niet om ze op de foto te zetten.

Rond 16:00 uur arriveerden we in Torekov. Het kleine haventje lag tjokvol, er werd gestapeld en ze lagen al 3 dik. Wij vonden een plaatsje langszij een zeilboot die zijn schroef was verloren en morgenochtend met een kraan het water uitmoet. De schipper probeerde iedereen te ontmoedigen naast hem te komen, maar wij laten ons niet zo gauw uit het veld slaan. Morgenochtend zien we wel verder. Zodoende lagen we maar 2 dik. Door het dorpje lopend, viel het op, dat heel veel mensen hier in hun badjas door het dorp lopen en fietsen, van en naar het zandstrand, niet zo maar een paar, maar vele tientallen. We hadden al van de Zazoe gehoord, dat ze dat ook in Båstad doen, een stukje verderop, maar hier dus ook. Nu hebben wij ook prachtige badjassen, spierwit, dat is hier het meest chique, maar die hangen thuis in de kast, dus konden we niet meedoen aan de locale mores. Net als gisteren moest er hier ook met de creditcard in een automaat betaald worden. Cash is niet mogelijk, ook niet aan de havenmeester.

Woensdag 30 juli 2014

Om 9:00 uur gingen de touwtjes los. Er stond redelijke wind, we zouden naar Helsingör of iets verder gaan. In tegenstelling tot een weerbericht eerder deze week, was na een kwartier de wind helemaal op, dus toch weer op de motor. Weer 4 uur later kwam er weer wind en konden we weer zeilen. In het begin hadden we 1 mijl stroom mee. In de buurt van Helsingör gekomen, besloten we nog een stukje verder  te gaan. Inmiddels kregen we al ruim 2 mijl stroom mee. Het werd het kleine eilandje Ven midden in de Sund, in het schattige haventje Kyrkbacken. Rond 15:30 uur arriveerden we met 31 mijl op het log. Er was plaats langszij een pier, enkele "boxen" met palen en met de punt aan de steiger en achteranker. Wij konden langszij. Er is voor morgen harde wind voorspeld en met achter anker vonden we niet zo'n goed idee, hoewel de Zweden het gewend zijn. Onderweg zagen we nog een paar dolfijnen en dat was vandaag alles. Gisteren waren we weliswaar onder de indruk van de dolfijnen die bij de boot kwamen, maar daarnaast zagen we ook veel zeehonden.

We hoorden al van de Hardebolle dat de Engelsen in Engeland er een potje van maken met aanmeren en hier kunnen ze er ook wat van. Geregeld zien we  bootjes op de steiger afvaren, tussen andere boten in. Aan de achterkant moeten ze dan een boei oppikken. Ze varen eerst met de punt tegen de steiger aan. Gaan dan onder een luik op zoek naar touwen. Als ze die vinden zitten ze helemaal in de knoop. Ze gooien er dan één naar de kant. Blijkt te kort te zijn, knopen er dan nog maar een stuk aan vast. Vervolgens komen ze er achter dat ze aan de achterzijde nog aan de boei moeten vastmaken. Al die tijd schuren ze tegen de boot van de buren. Uiteindelijk gaan ze in een ander luik op zoek naar stootwillen. En zo ligt de boot na een kwartier toch nog vast.

Donderdag 31 juli 2014 

Omdat we gisteren nog lang niet genoeg van het leuke eilandje Ven hebben gezien, besluiten we vandaag hier ook nog te blijven. Na eerst te zijn verplaatst naar een "box" tussen de palen; we hebben vannacht aan lager wal erg onrustig gelegen, omdat de westenwind, die veel deining de haveningang inliet, zijn we in de heuvels gaan wandelen, in de vrije natuur. Op een gegeven moment kwamen we door een veld rijpe tarwe, weides met jachthutten en zo weer in een klein dorpje Kyrkevägen, met allerlei verwijzingen naar een plaatselijke beroemdheid Tycho Brahe, een sterrenkundige van rond 1500.

Na de lunch naar het naast de haven gelegen strand even ouderwets de toerist uithangen en na het zwemmen lekker op een badlaken liggen zonnen. Voor de borrel is Guus nog even teruggelopen naar het begin van het heuvelpad, omdat we daar heerlijke grote rijpe wilde bramen hadden gezien, (zonder wormpjes!). Niets leuker, dan zelfs je maaltje bij elkaar scharrelen in de natuur (vis vangen, mossels rapen, zeekraal snijden, fruit zoeken, etc.). Vanavond gaan de bramen in de yoghurt en de rest zal ook wel worden verorberd.

 Vrijdag 1 augustus 2014 

Na de rust van afgelopen dagen zoeken we weer wat drukte op. Na 16 mijl varen komen we aan in de Deense hoofdstad Kopenhagen. Wat een drukte. Volgens de pilot kun je het beste in de Christianshaven gaan liggen, midden in het centrum. Via wat kanaaltjes en slootjes naast het hoofdvaarwater kom je er in. Aan één zijde zijn boxen en aan de andere zijde lig je langszij de kade. Ze lagen overal al 2 en 3 dik, honderden boten. Er bleef nog net genoeg ruimte over om door te varen. Wij konden langszij een hier permanent liggende boot van een aardige oude Deense hippie, als derde aan de buitenkant. Heel de dag door komen er op één meter afstand bootjes langs die een plekje proberen te vinden en daarnaast een voortdurende stroom van rondvaartboten, huurmotorbootjes met feestende mensen, loungeboten, vlotten met een buitenboordmotor, Venetiaanse gondels, etc. Een bijzonder leuke sfeer. Je kijkt de hele dag je ogen uit. Na een brug te zijn overgestoken, kom je in de oude binnenstad. Vele tientallen terrasjes, drommen met mensen van allerlei nationaliteiten, live muziek, vrijgezellenfeestvierders, te veel om op te noemen. Marian wilde ergens gaan eten, maar nergens is het zo leuk en gevarieerd als in de kuip van onze eigen boot met al dat langskomende spul. Zal met minder weer misschien ook wat minder uitbundig zijn, maar met een zomer zoals we die nu hebben, is het echt geweldig. Tot het donker wordt, wordt er gevaren. Daarna gaat het luidruchtige feesten her en der door tot 6:00 uur 's-morgens aldus Marian. Aan Guus ging dat voorbij, die sliep zodra hij zijn hoofd op zijn kussen legde de slaap der onschuldigen tot 8:00 uur.

Zaterdag 2 augustus 2014

Marian belt naar Fien, de vrouw van haar vader, om die te feliciteren met de 91e verjaardag van haar vader, die in een verpleeghuis zit en zelf niet meer in staat is te bellen.  

Na het ontbijt gaan we eens door Christiania, de vrijstaat van Kopenhagen, die op 300 meter van de haven ligt. Opgericht door voormalige hippies en krakers. Hier waan je je weer in de jaren '70 in Nederland. Mensen met lang haar (nu wel grijs), kleurige maar verschoten kleding, tuinbroeken, bakfietsen en een geur van verschaald bier en hash. Overal kleurige muurschilderingen met Love, Peace, Chakra, Budha enz. Hier gelden geen wetten, wordt geen belasting betaald en heerst vrede. Het is er wel een grote bende. Een beetje als Ruigoord destijds in Nederland, maar dan veel groter, weet-je-wel.